(Бүгінгі күннің толғауы)
Патшаң болса парықсыз,
Дүниеде – сол жаман.
Парақор болса әкімің,
Бұл жалғанда – сол жаман.
Жерін сатқан шетелге
Биліктегі сұр жаман!
Депутат болсаң қайтейін,
Тіліңді саттың – сол жаман.
Министр болсаң қайтейін,
Құлқының жаман – сол жаман!
Жетімдерді жылатқан,
Қуыс кеуде – ит жаман.
Жесірлерді қорлаған,
Доңыз басты – сұм жаман.
Өз қазағын алдаған,
Екі аяқты – мал жаман.
Дүниеге сатылған,
Алаяқтар – сол жаман!
Жақсыларды жамандап,
Жала жапқан – сол жаман.
Жамандарды құтыртып,
Басыңа шықса – сол жаман.
Өз жақсыңды сыйдырмай,
Елден қусаң – сол жаман.
Келімсектер төріңнен,
Орын алса – сол жаман.
Дұшпанына сатылған,
Құлақ кесті – құл жаман.
Бар әлемді бүлдірген
Парамен келген – пұл жаман.
Өз елінде ұл мен қыз,
Еңсесі түссе – сол жаман!
Әділдікті айтам деп,
Азап шексе – сол жаман.
Өз қандасын қинаған,
Қолын қанға былғаған
Сорлылар көп – сол жаман!
Өз қазағын менсінбей,
Негрге шыққан – қыз жаман.
Қас жауына жағынып,
Отанын сатқан – ұл жаман!
Үйіріне қағынып,
Айғыр шапса – сол жаман.
Жақынына көз тастап,
Қырындаған – ер жаман.
Бедірейіп әйелің,
Сыйламаса – сол жаман.
Ұлың, қызың орысша,
Шүлдірлесе – сол жаман.
Ата болдың не пайда,
Санасыз болсаң – сол жаман.
Ана болдың не пайда,
Тәрбиең жоқ – сол жаман.
Туысың болса іші тар,
Қиналасың – сол жаман.
Өтірік күліп бетіңе,
Қастық қылған – жау жаман.
Басыңа күн туғанда,
Тайып тұрған – дос жаман.
Пайдасы болмай адамға,
Кеуіп қалған – көл жаман.
Рухани адам шөлдесе,
Бәрінен де – сол жаман!
Қазақтың салт-дәстүрін,
Ұмытып кетсең – сол жаман.
Туған жердің қадірін,
Білмей өтсең – сол жаман.
Мейірімсіз, қатыгез,
Тас бауыр болсаң – сол жаман.
Жетімдерді жылатып,
Шетке сатсаң – сол жаман.
Мекемесі қарттардың
Көбейіп жатса – сол жаман.
Қарт анаңды тапсырып,
Өксітіп кетсең – сол жаман!
Дүниеге тоймайтын,
Аш көз болсаң – сол жаман.
Байлықтың қуып артынан,
Өліп кетсең – сол жаман.
Миллиардтар ұрланған,
Өзгеге кетсе – сол жаман.
Жұмысы жоқ, үйі жоқ,
Қазақтар көп – сол жаман!
Өсіп кетіп несиең,
Кіріптар болсаң – сол жаман.
Жалақыға болмашы,
Қалт-құлт еткен – сол жаман.
Жиі-жиі Ата заң,
Өзгеріп жатса – сол жаман!
Билікке қалай сенеміз,
Қулыққа басса – сол жаман.
Отыз жыл бойы ұрандап,
«Керемет» болды – сол жаман.
Биліктің аузы көпіріп,
Өтірік айтты – сол жаман!
Патшамыз айтқан ертекке,
Баладай сендік – сол жаман.
Өтірікке мәз болып,
Қосылып айттық – сол жаман.
Ел тоналып жатқанда,
Соқыр болдық – сол жаман!
Шындық өліп жатқанда,
Керең болдық – сол жаман.
Жағымпаздар жиылып,
Нұрсұлтанға иіліп,
Пайғамбардай әспеттеп,
Құдай көрді – сол жаман.
Ал, патшамыз талтаңдап,
Соған сенді – сол жаман!
Жылан қытай ысқырып,
Жеріңді алса – сол жаман.
Қысық көзді көршіңе,
Сіңіп кетсең – сол жаман.
Ниеті арам орысқа,
Басыңды исең – сол жаман!
Табанында кәпірдің,
Езіліп жатсаң – сол жаман.
Барлық қазақ қосылып,
Бірікпесе – сол жаман.
Есесі кетіп, әркімге,
Таланып жатса – сол жаман.
Доқтырхан ТҰРЛЫБЕК,
жазушы-режиссер Халықаралық «Алаш» әдеби сыйлығының лауреаты.
