(Жалғасы. Басы өткен сандарда).
72
Ақыры не боларын қара да тұр,
Көрмейміз тілге бөлген қара бақыр.
Келетін жоғарыдан іс қағаздар,
Айналып орысшаға бара жатыр.
73
Біз қашан «құлдық» дерттен құтыламыз,
«Қазақ» боп бірікпесек ұтыламыз.
Орысша өз қазағым сайрап тұрса,
Орысқа тілмен бірге жұтыламыз.
74
Ұялам көпшілікке көрінуге,
Именем қамшы болып өрілуге.
Кәзіргі жастарымыз тәрбие жоқ,
Топ құрып, ру жүзге бөлінуде.
75
Құшақ боп ақ пейілмен ашылған бар,
Байлыққа басын ұрып тасынған бар.
Халықтың жүрегінде қалар мәңгі,
«Елім» — деп еңіреп өткен асыл жандар.
76
Шешендер сөйлегенде тілге зерек,
Естиміз таңғажайып күнде дерек.
«Теракт» жер бетінде тиылмай тұр,
Халықтың қырылғаны кімге керек?
77
Сорым ба, әлде менің бағым бар ма?
Сенеміз алдамшы бір сағымдарға.
Дінбасы, үкімет те күреспейді,
Жол ашып қойды діни ағымдарға.
78
Өлтірген қояндарды қамыс болған,
Өлтірген батырларды намыс болған.
Арамдық құпиясын білмесін деп,
Ауылдан ұры-қары алыс қонған.
79
Әр ісі ер жігіттің болаттай-ды,
Ешкімге жамандықты жолатпайды.
Бірлік пен тірлік қылса азаматтар,
Басына бақ құсы кеп қонақтайды.
80
Оранып әйел-қыздар тұмшаланып,
Кірісті басқа ағымға ынталанып.
Өздерін «ЖиҺат» пын деп Сирияда,
Иттерге ағымдағы жүр таланып.
81
Адал жан сеніміңді, талай ақтар,
Жақсыдан жәрдем сұрап саялап бар.
Кіріп ап сеніміне аңқаулардың,
Көбейді алдап соғар алаяқтар.
82
Алдымен сөйлер сөзді жұптағайсың,
Әр кезде жақсыларды құптағайсың.
Шындықты ішіңдегі ақтарып айт,
Ішіңе «алтын сөзді» жұтпағайсың.
83
Соңынан жақсылардың қалмағайсың,
Көңілге жамандықты алмағайсың.
Жансерік астыңдағы тұлпарыңды,
Өтем деп жаман жерге салмағайсың.
84
Ақшаға өтінішім құнықпаңдар,
Еңбегін ата-ананың ұмытпаңдар.
Халқыңа еңбек еткен даналарды,
Көтеріп қолдан келсе ұлықтаңдар.
85
Демейтін туыстар көп, қалайсыңдар?
Жүрегің солар үшін талай сыздар.
Айтарым сол туысқа «Ісің түссе»,
Ертең-ақ артымды кеп жалайсыңдар.
86
Өткіздім өз басымнан талай сындар,
Әлсіреп жүргенімді қалайсыңдар.
Мал бітсе маған егер, көре алмастан,
Аяусыз аш бөрідей талайсыңдар.
87
Оспадар бұқа болып сүзем дейді,
Ақымақ аққу болып жүзем дейді.
Есерлер, туа бітті санасыздар,
Мұрнына май құйсаң да түзелмейді.
88
Екінші, Алладан соң Ана дер ем,
Жарқырап Ана барда жана берем.
Сен үшін басын тігер өлімге де,
Сенімді болат қорған пана дер ем.
89
Бәріңе құшағымды айқара ашам,
Өкініп кейде басты шайқамасам.
Ей, досым адамдардың аласы көп,
Ертең жау бүгінгі дос байқамасаң.
90
Білмеймін ақыр заман тақалды ма?
Ағымға шет елдегі шатылды ма?
Үзетін тепсе темір жастарымыз,
Айналды келте балақ, сақалдыға.
91
Достарың адал болса алаңдама,
Қызығып дүниеге жалаңдама.
Достарға сыйлы болам десең егер,
Ешкімді мінін айтып жамандама.
92
Жағымпаз жорғалаған құрдай болып,
Шешінер ел алдында тырдай болып.
Алынды үй қамаққа шенеуніктер,
Абырой атағынан жұрдай болып.
93
Жазасын тойымсыздың берер Алла,
Күніміз не болады көрер алда?
Атағын, абыройын сақтамаған,
Білмеймін не жетпейді «Генералға».
94
Шенеунік ұят кеткен беттерінен,
Үлгі алмай адалдықтың кептерінен.
Елбасы сенім артқан лауазымдар,
Отырды үй қамаққа шеттерінен.
95
Бәрі де мінбелерден мақтануда,
Кейбірі жыртылуға шақ қалуда.
Қаншама миллиардты жымқырса да,
Ептілер ебін тауып ақталуда.
96
Кезі жоқ тойымсыздың тоятұғын,
Түрі жоқ әдеттерін қоятұғын.
Жымқырған ел байлығын шенеуніктің,
Заң керек екі көзін оятұғын.
97
Өзімді сұрақ беріп мазалаймын,
Ақыл мен жаман ойды тазалаймын.
Ойланып ағат кеткен жерлерімді,
Кейде мен өзімді өзім жазалаймын.
98
Мың жауға жалғыз ердің татыры көп,
Жүрмейміз ешбір елдің ақыры боп.
Қазақтан асқан ұлт жоқ байқасаңдар,
Қорғаған ел мен жерді батыры көп.
99
Ұқтырам деп ойлама ұқпайтынды,
Ықтырам деп ойлама ықпайтынды.
Кейде бір ісің түссе жан қиналып,
Таппайсың сөздеріңді жықпайтынды.
100
Көңілің жақсы сөзбен жайланады,
Достық жіп үзілместей байланады.
Жағымпаз, кетсең егер лауазымнан,
Бір күнде сенен теріс айналады.
101
Байлардың басы байлы құлы болдық,
Көрінер ішкі сырың шыны болдық.
Дос түгіл ата-ананы алдап арбап,
Заманның ұяты жоқ сұмы болдық.
102
Білім ап, ұл-қызымыз толысса да,
Ит болып жабысады қонышқа да.
«Ана тіл» күйін кешіп мүсәпірдің,
Айналып бара жатыр «орысшаға».
103
Сенімін ата-ананың ақтамайтын,
Дәстүрін қазағымның сақтамайтын.
Көбейіп бара жатыр жастарымыз,
Сөйлеген қазақшаңды жақтамайтын.
104
Қыдырып біздің үйге кеп кетіңдер,
Соғымнан бұйырғанын жеп кетіңдер.
Мас болмай, мылжың болмай шарап ішіп,
Көкеме «рахмет» деп кетіңдер.
105
Ашуың басылады «сабыр» десең,
Ата-ана, жаратушы тәңірге сен.
Мерейің әркез сенің үстем болар,
Халыққа қызмет етіп қадірлесең.
(Жалғасы бар).
Ағман САБЫРХАНОВ,
ҚР Журналистер одағының мүшесі.
