Өмір деген – ұлы сапар осынау,
Қиындықтар кезіксе де жасымау.
Өмір деген – қарап жүрмей досым-ау,
Жұмыс жасау, жанұяңды асырау.
Өмір деген – міне солай жан бағу,
Әр қызыққа тамсану да, таң қалу.
Өмір деген – өкініш пен қуаныш,
Өмір деген – алдау және алдану.
Өмір деген – өз-өзіңді басқару,
Басқара алмай кейде шалқып мастану.
Өмір деген – баю, тою, шірену,
Өмір деген – тиын санау, аш қалу.
Өмір деген – жалындыру, жалыну,
Өмір деген – сырқаттану, сауығу.
Өмір деген – күнә жасап, артынан
Тәубаға кеп заңдылыққа бағыну.
Өмір деген – жыл қарсы алып, жас қосу,
Танымайтын біреулермен достасу.
Өмір деген – бір адамды қарсы алып,
Бір адаммен мәңгілікке қоштасу.
Өмір деген мақталу да, датталу,
Жан досыңа бар сырыңды ақтару.
Өмір деген – күн артынан күн өту,
Бірде жылап, енді бірде шаттану.
Өмір деген – азу, тозу, семіру,
Жастық өтіп қарттыққа да жеңілу.
Өмір деген – сағыну һәм ұмыту,
Өмір деген – ғашық болу, жеріну.
Өмір деген – арғы жақты сөз қылу,
Өз-өзіңе риза болу, жазғыру.
Туған күнді тойлай жүріп бір күні,
Өмір деген – аңдаусызда көз жұму.
Біздің мекен – бағзы өлке, ескі алаң,
Кімдер сірә, табанымен баспаған.
Жердің жүзін билегісі келсе де,
Мәңгілікке ешкім есік ашпаған.
Міне сондай, мен қозғаған ой мынау,
Өмір деген – тек тіршілік жайлы дау.
Қойшы досым, адамбыз ғой бастысы,
Жоқ болғанда қайтер едік деймін-ау…
Мұқағали МАҚАТАЕВ
